ازمه

لغت نامه دهخدا

( آزمه ) آزمه. [ زِ م َ ] ( ع اِ ) آزِم. ناب. نیش ( دندان ). ج ، اَوازم.
ازمه. [ اَ زِم ْ م َ ] ( ع اِ ) ج ِ زمام. مهارها : چون بندگان حضرت پادشاه عالم عادل مؤید مظفر منصور مالک ازمه انام.. ( گلستان ).
ازمه. [ اَ زِ م َ ] ( ع اِ ) رنج و سختی. || قحط. ( غیاث ).

فرهنگ معین

(اَ زِ مِّ ) [ ع . ازمة ] (اِ. ) ج . زمام ، مهارها، افسارها.

فرهنگ عمید

= زمام

فرهنگ فارسی

مهارها، جمع زمام
( اسم ) جمع : زمام مهارها افسارها.
رنج و سختی قحط

ویکی واژه

زمام ؛ مهارها، افسارها.