آمونیوم
دانشنامه عمومی
آیوپاک برای NH۴+ نام آزانیوم ( azanium ) را به جای آمونیوم برگزیده است. همچنین به آمونیوم، «آمونیاک یونیزه شده» نیز می گویند.
با توجه به رابطهٔ زیر می توان گفت که آمونیوم به صورت میانه اسید است:
بنابراین محلول غلیظ نمک های آمونیوم با بازهای قوی تولید آمونیاک می کند. هنگامی که آمونیاک در آب حل می شود مقدار کمی از آن به یون آمونیوم تبدیل می گردد:
اینکه آمونیاک تبدیل به یون آمونیوم شود بستگی به pH محلول آن دارد. اگر pH پایین باشد تعادل به سمت راست متمایل می شود و مولکول های آمونیاک بیشتری تبدیل به یون آمونیوم می گردد ولی اگر pH بالا باشد ( غلظت یون هیدروژن کم باشد ) تعادل به سمت چپ متمایل می شود و یون هیدروکسید پروتون آمونیوم را نگه می دارد و ما بیشتر آمونیاک خواهیم داشت.
ترکیب های آمونیوم می توانند در حالت بخار روی می دهند. برای نمونه: هنگامی که بخار آمونیاک در تماس با بخار کلرید هیدروژن قرار گیرد، ابر سفیدی از آمونیوم تشکیل می شود که خیلی زود به صورت یک لایهٔ نازک جامد روی سطح ته نشین می گردد.
بازگشت آمونیوم به آمونیاک بسیار آسان است و با اضافه کردن یک محلول قلیایی قوی انجام می شود.
کاتیون آمونیوم را می توان در میان نمک های گوناگون پیدا کرد، مانند آمونیوم کربنات، آمونیوم کلرید و آمونیوم نیترات. بیشتر نمک های آمونیوم به آسانی در آب حل می شوند ولی هگزاکلروپلاتینات آمونیوم تنها نمکی است که این گونه نیست. نخستین بار هدف از تشکیل این نمک در یک آزمایش برای آمونیوم بود. نمک های آمونیوم که از نیترات و به ویژه پرکلرات درست شده اند به شدت انفجاری اند. در این موردها آمونیوم نقش عامل کاهنده را دارد.
در یک فرایند غیر معمول، یون های آمونیوم تشکیل ملغمه می دهند. این فراورده ها بوسیلهٔ برق کافت یک محلول آمونیوم با استفاده از یک کاتد جیوه ای ایجاد می شوند. این ملغمه سرانجام تجزیه می شود تا آمونیوم و هیدروژن تولید کند.
