معنی اثمار | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

اثمار. [ اَ ] ( ع اِ ) جج ِ ثَمَر. ج ِ ثَمر. ( منتهی الارب ). ج ِ ثَمَرة. ( زمخشری ).
اثمار. [ اِ ] ( ع مص ) میوه آوردن درخت. میوه دار شدن. میوه دادن. بارآوردن. میوه دار گشتن. ( زوزنی ). || برآمدن میوه. || توانگر شدن. بسیارمال شدن. ( تاج المصادر ). || اِثمارِ زبد؛ گرد آمدن مسکه. مسکه برآوردن شیر. ( تاج المصادر ). کره دادن شیر.