برهما
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
در سنسکریت به معنی ذات واجب الوجود و قادر مطلق خدای بزرگ هندوان باستان .
دانشنامه عمومی
برهما را به صورت انسانی مجسم می کنند که دارای چهار سر و چهار دست است و در دستهای خود یک کوزه، یک تسبیح، یک قاشق مقدس و نسخه ای از وداها را نگاهداشته است. بنا به باور هندوان، براهما را چهار دست و چهار سر بود که شیوا ( از ایزدان آئین هندو که بخشاینده گناهان است ) یکی از سرهای وی را برید. [ نیازمند منبع] در شمال هند، او را با ریش سفید تصویر می کنند. بنا به باور هندوان، هر یک از دست های براهما نمایانگر یک جهت جغرافیایی یا یک بخش از وداها است. در هند، پرستشگاه هایی هست که برای پرستش براهما بنیاد گشته اند؛ برجسته ترین این پرستشگاه ها، پرستشگاه پوشکار در ایالت راجستان هند است.
برهما (نژاد مرغ). برهما ( به انگلیسی:brahma ) یک نژادمرغ آسیایی است که زادگاه آن منطقهٔ برهما پوترا در هند می باشد؛ جایی که آن را بنام چیتاگونگ خاکساری می شناسند. این نژاد تفاوت اساسی با نژاد امپراطور دارد که آن را با این نژاد اشتباه می گیرند؛نژاد امپراطور که یکی زیر مجموعه های برهماست که اصطلاحا به آن ( امپراطور طلایی ) یا همان برهما طلایی می گویند. که جسته کوچکتری نسبت به برهما دارند.
پیشینهٔ این مرغ مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که این پرنده رابطهٔ نزدیکی با مرغ جنگلی و کوشین دارد. اولین برهماها در سال ۱۸۱۶ از چین به ایالات متحده آمریکا برده شدند و در آنجا بعلت گوشت خوب آن و قدرت بالای این پرنده در تخمگذاری و تحملش، حتی در فصول سرد، به عنوان یک پرندهٔ چند منظوره نگاهداری می شد. با این وجود، امروزه این پرنده را تنها برای مقاصد تزیینی پرورش می دهند و سلکسیون آن که در گذشته برای اهداف اقتصادی بود، به سلکسیون برای زیباتر کردن این نژاد انجام می گیرد.
دانشنامه آزاد فارسی
بِرَهْما
آفریدگار جهان در آیین هندو، با دو خدای عمدۀ دیگر این آیین، ویشنو (محافظ) و شیوا (مخرب)، تشکیل دهندۀ تثلیث هندویی یا تریمورتی. در اسطورۀ آفرینش هندو، برهما، خدای خالق، از درون گل نیلوفری زاده می شود که از ناف ویشنو می روید. پس از آن که برهما جهان را می آفریند، ویشنو بیدار می شود و در طول کَلپَه، چرخۀ کیهانی یا «روز برهما» که ۴۲۰۰میلیون سال زمینی به درازا می کشد، بر جهان فرمان می راند. برخلاف برهمن که نامتشخص و بی جنس است، برهما خدایی متشخص و مذکر است. برهما مصنف وداها، و پرستش او کهن ترین آیین پرستش در هند است. در تصاویر برهما را انسانی با چهار سر و چهار دست، که در دست های خود کوزه ای، تسبیحی، قاشق مقدس، و نسخه ای از ودا را نگاه داشته است، نشان داده اند.
