اورژانس

فرهنگ معین

[ فر. ] (اِ. ) ۱ - فوریت ، ضروری ، لازم . ۲ - بخشی از بیمارستان که به مداوای بیماران یا مجروحانی می پردازد که نیاز فوری به مراقبت های پزشکی دارند.

فرهنگ عمید

۱. بخشی از بیمارستان یا مؤسسۀ درمانی که به مجروحان یا بیماران نیازمند فوریت پزشکی رسیدگی می کند.
۲. (صفت ) بیماری یا جراحتی که به مراقبت های فوری پزشکی نیاز دارد.
۳. مرکز پزشکی که برای انتقال بیماران به بخش اورژانس بیمارستان ها، آمبولانس هایی در اختیار دارد.
۴. (صفت ) [مجاز] فوری.

فرهنگ فارسی

فوریت، استعجال، ضرورت، لزوم، وجوب

دانشنامه آزاد فارسی

اورژانْس
مراقبت های پزشکی فوری ـ تخصصی. اورژانس نخستین بار ۴۰ سال قبل در پاسخ به افزایش انتظارات مردمی برای دسترسی شبانه روزی به مراقبت های پزشکی کیفی و تخصصی، با تأسیس اولین دوره تربیت دستیار در این رشته در دانشگاه سینسیناتی اوهایوی امریکا، پا به عرصۀ وجود نهاد. شورای آموزش پزشکی و تخصصی کشورمان نخستین بار ضرورت راه اندازی این رشته را در ۱۳۷۵ تصویب کرد و در ۱۳۷۹ راه اندازی این رشته به منزلۀ برنامه ای راهبردی در سطح وزارت بهداشت، درمان، و آموزش پزشکی مطرح شد و درپی آن دانشگاه علوم پزشکی ایران با دریافت مجوّز رسمی از شورای گسترش دانشگاه ها، رسالت تربیت اولین دورۀ تربیت دستیاران طب اورژانس را برعهده گرفت. اکنون پس از گذشت شش سال از آغاز این تجربۀ موفق و با تأسیس مراکز جدید تربیت دستیار در دانشگاه های علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی، و تبریز و راه اندازی قریب الوقوع در دانشگاه های علوم پزشکی اصفهان و مشهد پدیدۀ نگرش تخصصی به طب اورژانس در حال تبدیل شدن به الگویی ملّی است.

ویکی واژه

(پزشکی): بخشی از بیمارستان که به مداوای بیماران یا مجروحان می‌پردازد که نیاز فوری به مراقبت پزشکی دارند. فوریت، ضروری، لازم.
مرکز پزشکیِ خاصی که دارای آمبولانس‌هایی برای انتقال بیماران نیازمند به درمان فوری به بخش اورژانس بیمارستان‌هاست. فوری.
ویژگی هرگونه بیماری یا جراحتی که به مراقبت‌های فوری پزشکی نیاز داشته باشد.