سطح زمین در زبان فارسی به معنا و مفهوم کف و روی زمین می باشد. ساختار زمین یا ساختار درونی آن از لایه‌های کروی و لایه‌بندی‌شده‌ای تشکیل شده است که دارای یک مرکز مشترک هستند. بر اساس مشاهدات توپوگرافی و ژرفاسنجی، بررسی برون‌زدهای سنگی، نمونه‌هایی که از عمق زمین به واسطه فعالیت‌های آتشفشانی به سطح آمده‌اند، تحلیل امواج لرزه‌ای که از درون زمین عبور می‌کنند، اندازه‌گیری میدان‌های گرانشی و مغناطیسی زمین و آزمایش‌های انجام‌شده بر روی مواد جامد متبلور تحت فشار و دماهای مشابه با شرایط داخلی عمیق زمین، مشخص شده است که هر یک از لایه‌های زمین دارای ترکیب شیمیایی خاصی هستند. این لایه‌ها شامل یک پوسته جامد بیرونی از سیلیکات، یک گوشته یا استنوسفر با گران‌روی بالا، و یک هسته هستند که بخش بیرونی آن مایع و با گران‌روی بسیار کم و بخش درونی آن به صورت جامد «پلاسما با رفتار جامدگونه است.
