دانشنامه عمومی
اولین انیمیشن های تجاری ژاپنی مربوط به سال ۱۹۱۷ است. یک سبک هنری مشخص در دهه ۱۹۶۰ با آثار اوسامو تزوکا کاریکاتوریست ژاپنی ظهور پیدا کرد و در دهه های بعد گسترش یافت و مورد توجه مخاطبان داخلی زیادی قرار گرفت. انیمه ها دارای خصوصیاتی از قبیل نقاشی های رنگارنگ، شخصیت های پرجنب و جوش، داستانی همراه با پیکار و نبرد و اغلب با موضوعاتی خیالی همراه است که در آینده رخ می دهند. . در مقایسه با انیمیشن های غربی، تولید انیمه عموماً کمتر بر روی واقعی نشان دادن حرکات و ژست ها تمرکز می کند و بیشتر بر روی جزئیات محیط متمرکز است، از سبک های هنری متنوعی استفاده می شود و ویژگی شخصیت ها می تواند کاملاً متنوع باشد یا می تواند یک ویژگی مشترک مانند داشتن چشم هایی درشت و پراحساس بین شخصیت ها وجود داشته باشد. انیمه ها به ژانرهای متعددی طبقه بندی می شوند و مخاطبان گوناگون و گسترده ای را مورد هدف قرار می دهند.
نمایش انیمه ها از طریق پخش در شبکه های تلویزیونی، مستقیماً در رسانه های خانگی و همچنین اینترنت صورت می پذیرد. صنعت انیمه متشکل از بیش از ۴۳۰ شرکت تولیدکننده از جمله استودیوهای بزرگی مانند: استودیو جیبوری، کیوتو انیمیشن، سانرایز، بونز، یوفوتیبل، ماپا، ویت استودیو، کومیکس ویو فیلمز، و توئی انیمیشن است. همچنین از دهه ۱۹۸۰، با افزایش برنامه های دوبله و زیرنویس خارجی، و از دهه ۲۰۱۰ با توزیع روز افزون از طریق سرویس های پخش و گسترش فرهنگ انیمه، چه در ژاپن و چه در سراسر جهان، این سبک شاهد موفقیت بین المللی گسترده ای بوده است. از سال ۲۰۱۶، انیمه های ژاپنی، ۶۰ درصد از برنامه های تلویزیونی پویانمایی جهان را به خود اختصاص داده اند.
