اقامتگاه

فرهنگستان زبان و ادب

{accommodation} [عمومی] مکانی برای اقامت با امکانات متعارف اقامتی

دانشنامه آزاد فارسی

اِقامَتگاه
محلی که شخصی حقیقی یا حقوقی (← شخص_حقیقی_و_حقوقی) در آن جا ساکن و یا مرکز مهم امور او در آن جا واقع است. ملاک در اقامتگاه، محلی است که مرکز مهم ادارۀ امور شخص باشد که معمولاً محل سکونت او نیز هست و اگر این دو محل متفاوت باشد، مرکز ادارۀ امور، اقامتگاه اوست (مادۀ ۱۰۰۲ قانون مدنی). مرکز ادارۀ امور، جایی است که شخص شغل و کسب و کار یا علایق ملکی دارد. اقامتگاه اشخاص حقوقی مانند شرکت ها یا مؤسسات تجاری و غیرتجاری، مرکز عملیات آن هاست (مادۀ ۱۰۰۲ قانون مدنی). مرکز عملیات محل ادارۀ امور و مرکز اصلی شخص حقوقی است و در صورتی که محل ادارۀ امور شخص حقوقی، غیر از مرکز اصلی و عملیات او باشد، مرکز اصلی او اقامتگاه او محسوب می شود (مادۀ ۵۹۰ـ۵۹۱ قانون تجارت و نیز مادۀ ۲۲ آیین دادرسی مدنی). هیچ کس نمی تواند بیش از یک اقامتگاه داشته باشد. در معاملات، طرفین می توانند محل خاصی را به عنوان اقامتگاه قراردادی، تعیین و توافق نمایند (مادۀ ۱۰۱۰ قانون مدنی). اقامتگاه زن، همان اقامتگاه شوهر است. اقامتگاه مأموران دولتی، محلی است که در آن جا مأموریت ثابت دارند و اقامتگاه افراد نظامی، که در پادگان هستند، محل پادگان آن هاست (مواد ۱۰۰۷ و ۱۰۰۸ قانون مدنی).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِقامَتْگاه ، اصطلاح حقوقی به معنی محل سکنای شخص و مرکز مهم امور او می باشد. اقامتگاه همچون «اسم » از مشخصات هر شخص حقیقی یا حقوقی است . اقامتگاه در حقوق داخلی و حقوق بین الملل خصوصی دارای اهمیت و آثار گوناگونی است . اقامتگاه در فقه اسلامی عنوان خاصی ندارد و مواد ۱۰۰۲ تا ۱۰۱۰ قانون مدنی ایران با استفاده از حقوق جدید اروپا ، به ویژه از قانون مدنی فرانسه اقتباس شده است .
اقامتگاه در لغت به معنی محل سکنا به کار رفته ، و در اصطلاح حقوقی «اقامتگاه هر شخصی عبارت از محلی است که شخص در آن جا سکونت داشته و مرکز مهم امور او نیز در آن جا باشد...».
فرق مسکن و اقامتگاه
در اصطلاح حقوقی «مسکن » مرکز زندگی مادی و سکنای هر شخص است ، در حالی که «اقامتگاه » ناظر به مرکز زندگی حقوقی فرد است . هیچ کس نمی تواند بیش از یک اقامتگاه داشته باشد ، در حالی که می تواند دارای چند مسکن باشد.
مبنا در تعیین اقامتگاه
مبنا در تعیین اقامتگاه «مرکز مهم امور» است و اگر قانون مدنی به «محل سکونت » توجه نموده ، از این روست که غالباً مرکز مهم امور فرد همان محل سکنای وی نیز هست . این مبنا در حقوق فرانسه و کشورهای تابع نظام حقوقی رومن و ژرمن نیز پذیرفته شده است ، چنانکه ماده ۱۰۲ «قانون مدنی فرانسه » از آن به «مرکز اصلی ِ» شخص تعبیر کرده است . در نظام آنگلو ساکسون هر فرد دارای اقامتگاه اصلی یا طبیعی است ، یعنی محلی که در آن متولد شده است و آن محل قانوناً اقامتگاه او تلقی می شود، تا اقامتگاه جدیدی اختیار کند که در این صورت اقامتگاه جدید اقامتگاه انتخابی او خواهد بود.
عناصر بوجود آورنده
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم