اسم ذات. [ اِ م ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اسم چون قائم بذات باشد و وجود آن وابسته به دیگری نبود آنرا اسم ذات نامند: جامه ، نامه ، مرد، زن ، پسر، بلبل ، باغ ، پیل. و آن مقابل اسم معنی است. رجوع به اسم معنی شود.
فرهنگ فارسی
اسم چون قائم بذات باشد و وجود آن وابسه بدیگری نبود آنرا اسم ذات نامند جامه نامه مرد زن .
ویکی واژه
اسمهایی که به صورت مستقل در خارج از ذهن وجود دارند و محسوس و قابل دیدن هستند را اسم ذات میگویند (مانند «گل»، «مرد»)