احمال. [ اِ ] ( ع مص ) یاری دادن کسی را به برداشتن. ( منتهی الارب ). یاری دادن در بار برنهادن. ( تاج المصادر ). || احمال مراءة یا ناقه؛ فرود آمدن شیر زن یا شتر ماده بی حمل و بارداری و آبستنی. احمال. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ حَمل. بارهای شکم. بارهای درخت. || ج ِ حِمل. بارهای سر وپشت: ثقل آن احمال و حمل آن اثقال از پشت بینداخت. ( ترجمه تاریخ یمینی ). جمله بر پشت رحال و احمال نقل کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی ). || ج ِ حَمَل.برگان. برگان چندماهه و برگان به سال دوم درآمده. احمال. [ اَ ] ( اِخ ) بطنهاست از تمیم. ( منتهی الارب ).
فرهنگ معین
( اِ ) [ ع. ] (مص م. )به کسی در برداشتن بار یاری رساندن. ( اَ ) [ ع. ] (اِ. ) ۱ - جِ حَمل، بارهای شکم، بارهای درخت. ۲ - جِ حَمَل، بره ها.
