آشتی‌پذیر

لغت نامه دهخدا

( آشتی پذیر ) آشتی پذیر. [ پ َ ] ( نف مرکب ) قابل صلح. لایق وفق.

فرهنگ عمید

( آشتی پذیر ) ۱. کسی که آماده برای آشتی کردن است.
۲. قابل صلح وسازش.

فرهنگ فارسی

( آشتی پذیر ) ( اسم ) قابل صلح لایق توافق .
قابل صلح

ویکی واژه

ویژگی آنکه پس از رنجش یا جنگ، دوستی یا صلح کند.
ویژگی دو امری که با هم سازش دارند و قابل تلفیق هستند. آشتی.