سنگ لوح
دانشنامه عمومی
به این شیستوزیته قوی " کلیواژ اسلیتی " می گویند که در اثر فشار قوی که بر دانه های ریز رس وارد شده و باعث می شود که آن ها در صفحاتی موازی با جهت فشار رشد کنند. اگر ورقه های اسلیت ها را با ابزاری در جهت شیستوزیته از هم جدا کنیم می توانیم از آن ها برای ساختن سقف خانه ها استفاده کنیم. اسلیت ها معمولاً خاکستری رنگ یا سیاه می باشند ولی به رنگ های بنفش، سبز و سبزآبی نیز دیده می شوند.
اسلیت را نباید با شیل یا شیست به علت شکلشان اشتباه بگیریم.
اسلیت از ترکیب کانی هایی مانند کوارتز و موسکویت و ایلیت ساخته شده است که معمولاً همراه کانی های بیوتیت، کلوریت، هماتیت و پیریت و کمتر همراه آپاتیت، اوژیت، کائولینیت، مگنتیت، تورمالین، زیرکن، و فلدسپات دیده می شود.
از اسلیت می توان قطعاتی برای پوشش سقف خانه ها ساخت و از آنجایی که جذب آب آن خیلی کم است، آن را به یک مادهٔ ایده آل برای این کار تبدیل می کند. ورقه های اسلیت به صورت پله ای و با شیب های متفاوت در سطوح بالایی ساختمان بر روی نمای اصلی ساختمان، بالای پنجره ها، پوشش آلاچیق، سردر ورودی مجتمع ها و… نصب می شوند. از اسلیت برای سنگ فرش کردن خیابان ها، پیاده روها و پله ها نیز استفاده می شود.
به دلیل اینکه اسلیت یک عایق خوب الکتریکی – حرارتی است، در اوایل قرن بیستم از آن به عنوان تخته، کلیدهای الکتریکی، و رله در موتورهای بزرگ الکتریکی استفاده می شده است.
در قرن های هجده و نوزده از اسلیت به عنوان تخته سیاه استفاده می شده. در مناطقی که اسلیت یافت می شود، از جنس مرغوب آن برای ساختن سنگ قبر نیز استفاده می شود.
به دلیل اینکه اسلیت در دما و فشار پایین به وجود آمده است در مقایسه با دیگر سنگ های دگرگونی امکان یافت شدن فسیل در آن ها وجود دارد. در بعضی موارد بقایای جانداران میکروسکوپی نیز در آن ها دیده می شود.
دانشنامه آزاد فارسی
نوعی سنگ دگرگونی ریزدانه، و معمولاً خاکستری رنگ. در امتداد صفحه های شکافت خود به آسانی می شکافد و به ورقه های نازک تبدیل می شود. این سنگ همتای دگرگونی شیل است. سنگ لوح دربرابر تغییرات جوّی بسیار مقاوم است و می توان با گچ تحریر (ژیپس) روی آن نوشت. استخراج سنگ لوح از معدن به چنان مهارت و زمانی نیاز دارد که اکنون، جز برای مرمت بناهای تاریخی، به ندرت از آن برای تهیۀ پوشش بام و ساخت وسایل استفاده می کنند.
