معنی تخته سیاه

لغت نامه دهخدا

تخته سیاه. [ ت َ ت َ / ت ِ ] ( اِ مرکب ) صفحه بزرگی از چوب یا جز آن که سیاهرنگ زنند و بر دیوار مقابل نشیمن گاه شاگردان نصب نمایند وهر بار چیزی خواهند بر آن نویسند و سپس پاک کنند.

فرهنگ معین

( ~. ) (اِمر. ) صفحة مسطح چوبی تیره رنگ که در کلاس درس با گچ جهت درس دادن بر آن می نویسند.

فرهنگ فارسی

صفحه بزرگی از چوب یا جز آن که سیاهرنگ زنند و بر دیوار مقابل نشیمن گاه شاگردان نصب نمایند و هر بار چیزی خواهند بر آن نویسند و سپس پاک کنند .

دانشنامه عمومی

تخته سیاه وسیله ای است دارای سطحی وسیع برای نوشتن. از تخته سیاه در مکان های آموزشی استفاده می شود.
برای نوشتن روی تخته سیاه از گچ استفاده می شود و برای پاک کردن نوشته ها از وسیله ای به نام تخته پاک کن که از یک تکه ابر تشکیل شده است، استفاده می شود.
گچ ها در رنگ های روشن ( سفید، صورتی، زرد، آبی ) موجود بودند تا بر روی تخته تیره نمایان شوند. رنگ این تخته ها گاهی به رنگ سبز تیره بود.
با به وجود آمدن تخته سفید امروزه کمتر از تخته سیاه استفاده می شود.