خوانائی

لغت نامه دهخدا

خوانائی. [ خوا / خا ] ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی آنچه قابل خواندن است. کیفیت قابل خواندن. آنچه شایسته خواندن است ، چون : این کتاب خوانایی دارد که اینهمه اصرار بخواندش می کنی ؟ || عمل خواندن. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
اگر بودی کمال اندر نویسایی و خوانایی
چرا آن قبله کل نانویسا بود و ناخوانا؟؟

فرهنگ فارسی

قابل خواندن آنچه شایسته خواندن است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال کارت فال کارت فال مکعب فال مکعب فال قهوه فال قهوه