ترمز دستی
دانشنامه عمومی
قدرت ترمز دستی به مراتب کمتر از ترمز پایی است و کاربرد آن تنها در مواقعی است که می خواهند یک خودروی ایستاده حرکتی نکند.
به طور کلی متوقف شدن خودرو به وسیله ترمزها در حین سرعت به واسطه اصطکاک بازوهای ترمز با کاسه چرخ ها است. اصطکاک طولانی تولید گرمای زیاد نموده و ممکن است فلزات و لنت را سرخ نموده و حتی ذوب نماید، از اینرو کاربرد ترمز باید کوتاه و متناوب باشد.
ترمز دستی در اکثر مواقع ترمز چرخهای عقب را درگیر می کند ولی گاهی هم ترمز چرخهای جلو را درگیر می کند مثل خودروی سیتروئن زانتیا ترمز دستی در ماشینهای سنگین که سیستم ترمز آنها بادی است بسیار قوی می باشد یعنی قفل کامل چرخهای عقب و از فشاری که ترمز پایی به لنتهای عقب وارد می کند به مراتب بیشتر است.
سیستم ترمز پارک برقی، از فناوری های استفاده شده در خودروهای مدرن امروزی به شمار می رود. این تکنولوژی که در واقع پیشرفته شده نمونه اهرمی و پدالی آن به حساب می آید، در اتومبیل های پیشرفته امروزی مانند بورگوارد BX5 و بورگوارد BX7 استفاده می شود. همه ما ترمز دستی های قدیمی را می شناسیم، اهرم آن ها را به سمت بالا می کشیدیم و چرخ ها قفل می شدند و در صورتی که آن را به پایین می بردیم، چرخ ها آزاد می شدند و به حرکت خود ادامه می دادیم. ترمز دستی های مکانیکی همیشه مورد انتقاد کاربران خودروها و همچنین کارشناسان این حوزه قرار می گرفت. افزایش استهلاک خودرو و همچنین از دست دادن قدرت اولیه در گذر زمان از جمله این انتقادها بود. اما حالا با پیشرفت امکانات استفاده شده در خودروها، شاهد فناوری ترمز پارک برقی هستیم که بسیاری از این مسائل را حل کرده است. این تکنولوژی به EPB شناخته می شود که کوتاه شده عبارت Electronic Parking Brake است. اولین و اصلی ترین تفاوت این فناوری با نمونه قدیمی خود، دخالت ECU یا کامپیوتر خودرو در قفل چرخ ها است. در فناوری ترمز دستی برقی، هر یک از چرخ های عقب یک موتور الکتریکی مجزا دارد که کامپیوتر خودرو با بهره گیری از آن قادر است حرکت چرخ را قفل کند. بر خلاف ترمز دستی های مکانیکی که از اکسل خودرو برای نگه داشتن چرخ ها استفاده می کردند؛ در تکنولوژی ترمز دستی برقی فقط از اصطکاک بین لنت و دیسک ترمز برای توقف حرکت تایر استفاده می شود. همین موضوع باعث شده است میزان خرابی در اتومبیل هایی که از این فناوری استفاده می کنند به شدت کاهش یابد. در خودروهای قدیمی تر، زمانی که از ترمز دستی های اهرمی استفاده می شد، اکسل اتومبیل بالا می آمد تا بتواند چرخ ها را قفل کند؛ این بعضاً موضوع باعث هرز شدن جوینت ها و دیگر اتصالات در اکسل می شد.
