بالچه
فرهنگ فارسی
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
در بیشتر موقعیت ها، بالچه در برابر بال قرار می گیرد. با این حال، می توان آن را دستکاری کرد. پرنده هنگام پرواز با سرعت کم یا فرود، بالچه خود را کمی به سمت بالا و جلو حرکت می دهد که شکاف کوچکی روی لبه جلویی بال ایجاد می کند. این کار مانند لت های روی بال هواپیما عمل می کند و به بال اجازه می دهد تا زاویه حمله بالاتر از حد معمول را به دست آورد - و در نتیجه بلند شود - بدون اینکه سبب توقف شود. نوک بالچه گرداب کوچکی را تشکیل می دهد که شبیه به یک مولد گردباد عمل می کند و جریان هوا را روی بال مجبور می کند تا بهتر به آن متصل شود. در طول کشش بال به سمت پایین به سوی زمین، بالچه از بال جدا شده و آشکارا دیده می شود.
در شاهین ها، بالچه برجسته تر است و زمانی که بال در یک شیرجه یا خمیده قرار می گیرد، درجه ای از کنترل را فراهم می کند. بالچه ها به ویژه در شاهین های بحری قابل توجه هستند. [ نیازمند منبع]
وجود بالچه در چندین خویشاوند باستانی منقرض شده ازپرندگان امروزی از جمله Eoalulavis hoyasi ( ناهمسان مرغان از میانهٔ کرتاسه، 115 mya ) و Protopteryx fengningensis قبلی تأیید شده است. از آنجایی که این گونه ها با پرندگان امروزی ارتباط نزدیکی ندارند، یا بالچه دو بار تکامل یافته است یا بیش از ۱۳۰ میلیون سال پیش این کار را انجام داده است.