اضیق

لغت نامه دهخدا

اضیق. [ اَض ْ ی َ ] ( ع ن تف ) تنگ تر. دشوارتر. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
- امثال :
اضیق من النخروب .
اضیق من تسعین .
اضیق من خُرت الابرة.
اضیق من زج .
اضیق من سم الخیاط.
اضیق من ظل الرمح . ( فرائدالادب المنجد ).
اضیق من مبعج الضّب . ( یادداشت مؤلف ).