لغت نامه دهخدا اتقاء. [ اِت ْ ت ِ ] ( ع مص ) پرهیزیدن. تقوی. وَرَع. پرهیز. پرهیزکاری. ترسیدن. حذر گرفتن. ( تاج المصادر ). حذر کردن. ( زوزنی ). توقی. خویشتن رانگاه داشتن. || چیزی فراپیش چیزی بردن.- اتقأاﷲ ؛ ترسیدن از خدای تعالی.
