دانشنامه عمومی
میزان ترشح آلدوسترون در شبانه روز ۱۵۰ میکروگرم است.
مهمترین عمل آلدوسترون افزایش بازجذب سدیم و ترشح پتاسیم و یون هیدروژن در کلیه است که موجب احتباس آب و سدیم می شود. اسپیرونولاکتون با بلوک کردن گیرنده های آلدوسترون نوعی داروی ادرارآور است که موجب کاهش فشار خون می شود ( البته خاصیت ضد آندوژنتیک هم دارد ) .
اپلرنون نیز کاهش دهندهٔ اثر آلدوسترون است.
به طور خلاصه آلدوسترون دارای اثرات زیر می باشد:
• کاهش دفع سدیم از ادرار
• افزایش دفع پتاسیم و یون هیدروژن در ادرار
• افزایش جذب آب در کلیه و جلوگیری از هدر رفتن آب بدن
