لغت نامه دهخدا شحیم. [ ش َ ] ( ع ص ) مرد فربه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). پیه دار. || ( اِ ) در زبان سریانی نام کتاب فرض صلوات کبیر و صغیر است. ( از اقرب الموارد ).
