سپیچه

لغت نامه دهخدا

سپیچه. [ س ُ / س ِ / س َ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) آنچه روی سرکه و شراب بسته مانده مانند قیماق که بر سر شیر بسته شود. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) :
آبش همه شاشه گلاب است
نافش ز سپیچه شراب است.فرید احول ( از آنندراج ).و رجوع به سپیجه و سبیجه شود.

فرهنگ معین

(سُ یا سَ یا س چِ ) (اِ. ) کفک سفید که بر روی خم شراب و سرکه بسته شود.

فرهنگ عمید

کفک سفیدرنگ که بر روی خم شراب یا سرکه تولید می شود.

ویکی واژه

کفک سفید که بر روی خم شراب و سرکه بسته شود.