سمپاش

لغت نامه دهخدا

سمپاش.[ س َ ] ( نف مرکب ) سم پاشنده. آنکه سم را در جایی بپاشد. ( فرهنگ فارسی معین ). || ( اِ مرکب ) آلتی فلزی که در درون آن سم ریزند و بوسیله پاشیدن محتوی آن ، حشرات را از بین برند. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

(سَ ) [ ع - فا . ] (ص فا. ) ۱ - آن که سم را در جایی می پاشد. ۲ - آلتی فلزی که در آن سم می ریزند و به وسیلة پاشیدن محتوی آن حشرات موذی و آفات را از بین می برند.

فرهنگ عمید

۱. دستگاهی که به وسیلۀ آن سم پاشی کنند.
۲. آن که سم می پاشد، پاشندۀ سم، مٲمور دفع آفات که مزارع و باغ ها و جاهای دیگر را بر ضد حشرات و آفات نباتی سمپاشی می کند.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - آنکه سم را در جایی بپاشد . ۲ - آلتی فلزی که در درون آن سم ریزند و به وسیله پاشیدن محتوی آن حشرات را از بین برند .

ویکی واژه

آن که سم را در جایی می‌پاشد.
آلتی فلزی که در آن سم می‌ریزند و به وسیلة پاشیدن محتوی آن حشرات موذی و آفات را از بین می‌برند.