لغت نامه دهخدا سفیدبخت. [ س َ / س ِ ب َ ] ( ص مرکب )خوش نصیب و نیک بخت. ( غیاث ) ( آنندراج ). در تداول زنان ، آنکه شوی او را سخت دوست دارد. ( یادداشت مؤلف ).
