لغت نامه دهخدا سایه پوش. [ ی َ ] ( اِ مرکب ) سایبان و شامیانه. ( برهان ) ( آنندراج ): سُعْنَة؛ سایه پوش بام. ( منتهی الارب ).ظُلّة؛ سایه پوش و سایبان تنگ غیرفراخ. || درختستان و جای شجر. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).
