زیبایی شناسی
فرهنگ عمید
۲. علمی که دربارۀ زیبایی و احساساتی که از مشاهدۀ زیبایی در انسان پیدا می شود بحث می کند، علم الجمال، استتیک.
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
زیبایی شناسی تن و وجود معیاری است برای ثبت و شناسایی زیبایی در بین انسان ها ( مانند معیار تعریف یک متر که صد سانتی متر میشود و برای اندازه گیری کاربرد دارد ) ، اینجا هستیم تا معیار درست و سنجش صحیح زیبایی انسانی را بیان کنیم ،
«زیبایی شناسی هرگونه بحث علمی و قابل پذیرش در میان دانشمندان دربارهٔ زیبایی است. زیبایی شناسی مشحون از مباحث استحسانی درجه اولی و درجه دومی است و این ایرادی ندارد. بحث هایی چون چیستی زیبایی، چگونگی و چرایی درک زیبایی، عصب ادراک شناسی زیبایی ( نک: علوم ادراکی ) و نیز تحلیل وجوه زیبایی یک موجود خاص مانند یک مخلوق از مخلوقات الهی ( یک گل ) یک اثر هنری یا یک ادراک زیبایی مانند عشق، اوج لذت جنسی و بهجت که در آن سنخ ادراکات زیبایی وجود دارد، همه و همه از مباحث زیبایی شناسی است. »
• تعبیر زیبایی شناسی درست و زیباشناسی غلط رایج و نادرست است. نباید آن را به کار برد.
• گاه از احساس و ادراک زیبایی به زیبایی شناختی تعبیر می شود. این نادرست است. باید به جای آن از واژه «زیبایی» استفاده کرد؛ مثلاً «نگاه به این گل حس زیبایی را در ما برمی انگیزد» و نه «زیبایی شناختی». اما اگر بحث دربارهٔ تحلیل چرایی ادراک زیبایی است، باید از تعبیر زیبایی شناختی استفاده کرد؛ مثلاً «از نظر زیبایی شناختی دربارهٔ زیبایی این گل می توان گفت ادراکی ملایم با نفس را در ما موجب می شود و… . »
• زیبایی شناسی شامل مباحث استدلالی و ریاضیاتی هم می شود؛ اما به دلیل سنخ موضوع از استحسان ها حرفه ای سرشار است؛ زیرا این استحسانات در نگاه درجه دومی قوام کافی را دارند. استحسان درجه دومی ( حرفه ای ) یعنی تعلیل و تحلیل روان شناختی، فیزیولوژیک و فرهنگی اجتماعی زیبایی.
