لغت نامه دهخدا ربودگی. [ رُ دَ / دِ ] ( حامص ) غارت و تاراج. ( ناظم الاطباء ). خُلْسه. نهرة. ( منتهی الارب ). || دزدی. || غنیمت. ( ناظم الاطباء ).
