لغت نامه دهخدا راندگی. [ دَ / دِ ] ( حامص ) حالت و چگونگی رانده. رانده بودن. دور گردیده بودن. لعان و لعانیة. لعنت. ( منتهی الارب ). رد و دفع و طرد. ( ناظم الاطباء ).
