لغت نامه دهخدا
ثالوث. ( ع اِ ) آنچه مرکب از سه شده باشد. || ثالوث اقدس ؛ أب و ابن و روح القدس در مذهب نصاری. أقانیم.
ثالوث. ( ع اِ ) آنچه مرکب از سه شده باشد. || ثالوث اقدس ؛ أب و ابن و روح القدس در مذهب نصاری. أقانیم.
[ ع . ] (اِ. ) آن چه مرکب از سه باشد. ،~ اقدس اب . ابن . روح القدس (در آیین نصاری ).
۱. آنچه مرکب از سه باشد، آنچه از سه چیز ترکیب شود.
۲. [مجاز] در مسیحیت، اب، ابن، و روح القُدُس، ثالوث اقدس.
آنچه مرکب ازسه باشد، آنچه ازسه چیزترکیب شود، اصطلاح مسیحیان: اب وابن وروح القدس(ثالوث اقدس )
( اسم ) آنچه مرکب از سه باشد. یا ثالوث اقدس . اب ابن روح القدس ( در آیین نصاری ) اقانیم .
آن چه مرکب از سه باشد. ؛~ اقدس اب. ابن. روح القدس (در آیین نصاری)