تنادی

لغت نامه دهخدا

تنادی. [ ت َ ] ( ع مص ) فراهم آمدن مردم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || یکدیگر را آواز دادن. ( زوزنی ) ( ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) ( از آنندراج ). همدیگر را خواندن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بهم در انجمن نشستن. ( زوزنی ) ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
تنادی. [ ت َ ] ( ع اِ ) یوم التنادی ؛ روز قیامت.و قری التناد بتشدید الدال. ( از اقرب الموارد ) ( ازمنتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). رجوع به تناد شود.

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) یکدیگر را ندا کردن ، هم را خواندن .

ویکی واژه

یکدیگر را ندا کردن، هم را خواندن.