تفاغ

لغت نامه دهخدا

تفاغ. [ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) قحف ، یعنی قدح. ( صحاح الفرس ، از یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). پیمانه و قدح شرابخواری را گویند. وبه این معنی بجای حرف اول نون هم گفته اند. ( برهان ) ( آنندراج ). قدحی باشد که از آن شراب خورند. ( اوبهی ).پیاله و جام شرابخواری. ( ناظم الاطباء ) :
دل شاد دار و پند کسائی نگاهدار
یک چشم زو جدا مشو از رطل و از تفاغ.کسائی.و رجوع به نفاغ شود.
تفاغ. [ ت َ ] ( اِ ) کاسه سر و جمجمه. ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ).

فرهنگ معین

(تَ یا تِ ) (اِ. ) قدح شراب .

فرهنگ عمید

= نفاغ

فرهنگ فارسی

کاسه سر و جمجمه

ویکی واژه

قدح شراب.