بوناک

لغت نامه دهخدا

بوناک. ( ص مرکب ).بوی ناک. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بوی ناک شود.

فرهنگ عمید

۱. چیزی که بوی بد بدهد، بدبو.
۲. گندیده.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال عشق فال عشق فال میلادی فال میلادی فال جذب فال جذب