بند شهریار

لغت نامه دهخدا

بند شهریار. [ ب َ دِ ش َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام نوایی است از موسیقی. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( رشیدی ) ( آنندراج ) :
بر بید عندلیب زند بند شهریار
بر سرو زندواف زند بخت اردشیر.منوچهری.چون افسر بهار بود بانگ عندلیب
چون بند شهریار بود بانگ طیطوی.منوچهری.

فرهنگ معین

(بَ دِ شَ )(امر. ) یکی از آهنگ های موسیقی قدیم ایران .

فرهنگ فارسی

( اسم ) لحنی از موسیقی قدیم .