معنی برسختن | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

برسختن. [ ب َ س َ ت َ] ( مص مرکب ) سختن. سنجیدن. عیار گرفتن :
ز بس برسختن زرش بجای مادحان هزمان
ز کپان بگسلد ناره ز شاهین بگسلد پله.فرخی.ذهن تو و سنگ تو بمقدار حقیقت
برسخت همه فایده روح بمعیار.سنایی.چو برسختم اندیشه کارخویش
همین گوشه دیدم سزاوار خویش.نظامی.و رجوع به سختن شود.