بازبان

لغت نامه دهخدا

بازبان. ( اِ مرکب ) بازبار. بازبام. نگاهدارنده باز. رجوع به بازبار ( بازیار ) و شعوری ج 1 ورق 180 شود.

فرهنگ عمید

= بازدار

فرهنگ فارسی

نگهدارنده باز

فرهنگ اسم ها

اسم: بازبان (پسر) (کردی)
معنی: کسی که ‏باز را برای شکار تربیت می‏کند ( نگارش کردی