بادبز

لغت نامه دهخدا

بادبز. [ ب َ ] ( اِ مرکب ) فصل خزان. ( فرهنگ اسدی خطی نخجوانی ). تیر. ( فرهنگ اسدی خطی نخجوانی ). پائیز. خریف. رجوع به بادبیز شود.

فرهنگ معین

(بَ ) (اِمر ) بادوز، پاییز.

فرهنگ عمید

پاییز، فصل خزان.