اندیه

لغت نامه دهخدا

( اندیة ) اندیة. [ اَ ی َ ] ( ع اِ )ج ِ نادی. ( از اقرب الموارد ). اندیةالادب. رجوع به نادی شود. || ج ِ نَدی ̍. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ) ( دهار ). رجوع به ندی و اندیه شود.
اندیه. [ اَ ی َ ] ( ع اِ ) ج ِ ندی. شبنمهای صبحگاهی. ( فرهنگ فارسی معین ) :
لاله نروید در چمن بادام نگشاید دهن
نه شبنم آید بر سمن نه بر شکوفه اندیه.منوچهری.|| خاکهای نمناک. ( فرهنگ فارسی معین ). || بخورها. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

(اَ یِ ) [ ع . اندیة ] (اِ. ) جِ ندی . ۱ - شبنم ها، نم های صبحگاهی . ۲ - خاک های نمناک .

فرهنگ عمید

= نَدی

ویکی واژه

اندیة
جِ ندی.
شبنم‌ها، نم‌های صبحگاهی.
خاک‌های نمناک.