اجاده
( اجادة ) اجادة. [ اِ دَ ] ( ع مص ) جیّد گردانیدن. || نیک گفتن. ( منتهی الارب ). نیک گفتاری. || نیک کردن. ( مجمل اللغة ). نیک کرداری. || چیزی جیّد آوردن. ( منتهی الارب ). || اجاده درهماً؛ بخشید او را درم. || اجاد الرجل ُ؛ خداوندِ اسب ِ نیکورو گردید. ( منتهی الارب ). خداوند ستور نیک شدن. ( تاج المصادر ). || اجاد بالولد؛ پسر جواد زاد. ( منتهی الارب ). || نقد نیک فرا کسی کردن. ( مجمل اللغة ): اجاده النقد؛ داد او را نقد سره. ( منتهی الارب ). || اُجیدت الارض ( مجهولاً )؛ بارید باران نیکو بر زمین. ( منتهی الارب ).
اجاده. [ اِ دَ ] ( ع مص ) رجوع به اجادة شود.
(اِ دِ ) [ ع . اجادة ] (مص م . ) ۱ - نیک کردن . ۲ - نیک گفتن . ۳ - نیکو گردانیدن .
۱- ( مصدر ) نیکو گردانیدن . ۲ - نیک گفتن . ۳ - نیک کردن . ۴ - چیزی نیکو آوردن . ۵ - ( اسم ) نیک گفتاری . ۶ - نیک کرداری .
نیک کردن.
نیک گفتن.
نیکو گردانیدن.
