معنی آینه بغل

دانشنامه عمومی

آینه بغل. یک آینه بغل یا آینه جانبی که بعضاً به عنوان آینه بال نیز شناخته می شود، آینه ای است که به منظور کمک به راننده در دیدن قسمت های پشت و در کنار وسیله نقلیه که در خارج از محدودهٔ دید راننده ( نقطه کور ) قرار دارد استفاده می شود.
تقریباً همه اتومبیل های مدرن آینه های جانبی خود را بر روی درها سوار می کنند - به طور معمول در ستون A - بالاتر از گلگیر.
در دهه ۱۹۴۰ بسیاری از جاده ها آسفالت نشده و دارای دو خط بودند، هر کدام در یک جهت. رانندگان فقط می بایست از ترافیک در جلوی خود و به طور مستقیم در پشت خود ( با استفاده از آینه عقب ) آگاه می بودند. به همین دلیل تا اواخر دهه ۱۹۶۰ اکثر وسایل نقلیه مسافری با یک آینه عقب تولید می شدند. خودروها آینه سمت مسافر را تنها به عنوان یک آپشن اختیاری و لوکس در اختیار داشتند.