آکنده یال

لغت نامه دهخدا

( آکنده یال ) آکنده یال. [ ک َ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) فربی. فربه. قوی. رجوع به آکندن شود.

فرهنگ فارسی

( آکنده یال ) ( صفت ) فربه چاق سمین .

ویکی واژه

آکنده‌یال
(قدیم): دارای گردنی فربه یا پُر مو. شَوَم زین هژیران آکنده یال/ یکی را کنم شاه کابل به فال «اسدی‌طوسی»