آشوب طلب

لغت نامه دهخدا

( آشوب طلب ) آشوب طلب. [ طَ ل َ ] ( نف مرکب ) فتنه جو. انقلاب خواه.

فرهنگ عمید

( آشوب طلب ) ۱. فتنه جو.
۲. خواهان شورش و انقلاب.

فرهنگ فارسی

( آشوب طلب ) ( اسم ) فتنه جو طرفدار هرج و مرج طرفدار شورش .
فتنه جو

ویکی واژه

/آشوب/طلَب/
آشوب‌طلب
طرفدار هرج و مرج و خواستار آشوب و فتنه و بی‌نظمی. در رشادتش حرفی نیست، ولی آشوب‌طلب است.‌«مخبرالسلطنه»
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم