آش پشت پا

فرهنگ معین

( آش پشت پا ) (ش ِ پُ تِ ) (اِمر. ) آشی که پس از رفتن عزیزی به مسافرت درست می کنند و به فقرا می دهند.

ویکی واژه

آش‌پشت‌پا
(مجاز): آش رشته‌ای که بعد از رفتن مسافر، بستگان او به نیّت سلامت و خوشی او در سفر می‌پزند و میان خویشان و دیگران پخش می‌کنند. در اندیشه آش پشت‌پایی بودم که برایم خواهند پخت. «آل‌احمد»
آشی که پس از رفتن عزیزی به مسافرت درست می‌کنند و به فقرا می‌دهند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم