آرامیدگی
( آرامیدگی ) آرامیدگی. [ دَ / دِ ] ( حامص ) طمأنینه. سکون. قرار. استقرار. آرمیدگی.
- آرامیدگی نمودن ؛ تَوَقّر.
( آرامیدگی ) طمائ نینه سکون قرار استقرار.
قرار استقرار
سکون، آرامش، قرار. چون عَلَمها بر پای بُوَد همواره به قلب انبوهی آرامیدگی بُوَد. «فخرمدیر»
