آدم نمون

ویکی واژه

آدم‌نمون
(عامیانه): آنکه روحیه خود را از دست داده باشد؛ دلمرده. دیگر نه از آن قهقههٔ خنده‌ها‌ خبری بود و نه از داد و فریادها. شده بود آدم‌نمون. «میرصادقی»
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم