جدول تناوبی عناصر شیمیایی، که به عنوان جدول دوره‌ای یا جدول مَندَلیُف نیز شناخته می‌شود، یک نمایش جدولی از عناصر شیمیایی است که بر اساس عدد اتمی، آرایش الکترونی و ویژگی‌های شیمیایی آن‌ها سازماندهی شده است. در این جدول، عناصر بر اساس عدد اتمی از کم به زیاد مرتب شده‌اند. شکل استاندارد این جدول ۱۸ ستون و ۷ ردیف دارد؛ عناصر اصلی در ردیف‌های بالایی و دو ردیف کوچک‌تر در پایین قرار دارند. این جدول به چهار بلوک مستطیلی تقسیم می‌شود: بلوک اس در سمت چپ، بلوک پی در سمت راست، بلوک دی (فلزات واسطه) در وسط و بلوک اف در پایین. ردیف‌های جدول به نام دوره و ستون‌ها به نام گروه‌ها شناخته می‌شوند. برخی از این گروه‌ها نیز نام‌های خاصی دارند، مانند گروه هالوژن‌ها و گازهای نجیب. هدف از طراحی جدول تناوبی، چه به صورت مستطیلی و چه به اشکال دیگر، تسهیل بررسی ویژگی‌های شیمیایی عناصر بوده است. این جدول در علم شیمی و تحلیل رفتار عناصر کاربرد فراوانی دارد. جدول تناوبی به نام دیمیتری مندلیف شناخته می‌شود، هرچند که پیش از او نیز افرادی در این زمینه فعالیت کرده بودند. او در سال ۱۸۶۹ جدولی مشابه با جدول تناوبی امروزی را منتشر کرد که نخستین جدولی بود که به این وسعت سازماندهی شده بود. هدف مندلیف از تهیه این جدول، نمایش بهتر ویژگی‌های دوره‌ای آنچه که بعدها به عنوان «عنصر» شناخته شد، بود. او توانست برخی از ویژگی‌های عناصر هنوز کشف‌نشده را پیش‌بینی کند و برای آن‌ها جاهایی را در جدول خالی گذاشت. با پیشرفت علم، عناصر جدیدی شناسایی شدند و این جای خالی‌ها پر شدند. با کشف عناصر نو و گسترش شبیه‌سازی‌های نظری در مورد رفتار شیمیایی مواد، جدول مندلیف به طور قابل توجهی توسعه یافته است. در حال حاضر، تمامی عناصر شیمیایی از عدد اتمی ۱ (هیدروژن) تا ۱۱۸ (اوگانسون) شناسایی یا ساخته شده‌اند. دانشمندان همچنان در تلاش برای ساخت عناصر جدیدی پس از اوگانسون هستند و این سوال مطرح است که این عناصر جدید چگونه می‌توانند جدول را تغییر دهند. همچنین، ایزوتوپ‌های پرتوزای متعددی نیز در آزمایشگاه‌ها تولید شده‌اند.