واژه‌های برخط یا آنلاین و برون‌خط یا آفلاین معانی مشخصی در زمینه فناوری رایانه و مخابرات دارند. به‌طور کلی، برخط به حالت اتصال اشاره دارد، در حالی که برون‌خط نشان‌دهندهٔ عدم اتصال است. در کاربردهای رایج، برخط معمولاً به اینترنت یا وب جهانی اشاره می‌کند. در دنیای رایانه، برخط یا آنلاین به وضعیت اتصال به یک رایانه مرکزی اشاره دارد؛ به عبارت دیگر، به معنای اتصال یک کاربر به اینترنت و شبکه‌های الکترونیکی مشابه است. زمانی که شما به اینترنت متصل می‌شوید، در واقع در دسترس هستید و هر کسی می‌تواند با استفاده از ابزار مناسب، به‌طور مستقیم و بی‌درنگ با شما ارتباط برقرار کند. این مفهوم به‌ویژه زمانی بیشتر نمایان می‌شود که از نرم‌افزارهای پیام‌رسان فوری مانند یاهو! مسنجر، تلگرام، واتس‌اپ و مشابه آن استفاده می‌کنید. تعریف برخط بودن (آنلاین) یا نبودن در جوامع الکترونیکی معمولاً بر اساس استاندارد فدرال ۱۰۳۷C ایالات متحده بیان می‌شود. به طور خلاصه، برای اینکه یک دستگاه به عنوان برخط شناخته شود، باید حداقل یکی از شرایط زیر را داشته باشد: تحت کنترل مستقیم یک دستگاه دیگر باشد. تحت کنترل کامل سیستمی باشد که به آن مرتبط است. آماده بهره‌برداری فوری توسط سیستم باشد، بدون نیاز به دخالت انسان. به یک سیستم دیگر متصل شده باشد. آماده ارائه خدمات باشد. واژه متضاد این اصطلاح، برون‌خط یا آفلاین است، به این معنا که اگر کاربری برخط نباشد، در حالت برون‌خط قرار دارد.