عقد بیع به معنای قرارداد فروش است و در حقوق و فقه اسلامی به معنای توافقی است که به موجب آن، یک طرف (فروشنده) متعهد می‌شود که مال یا کالایی را به طرف دیگر (خریدار) منتقل کند و در عوض، خریدار متعهد می‌شود که مبلغی را به عنوان ثمن (بهای کالا) به فروشنده پرداخت کند.
عناصر عقد بیع
طرفین: فروشنده و خریدار باید در این قرارداد وجود داشته باشند.
موضوع: مالی که مورد معامله قرار می‌گیرد باید مشخص و معین باشد.
ثمن: قیمت یا بهای کالا که خریدار باید به فروشنده پرداخت کند.
شرایط صحت بیع
اهلیت: طرفین باید دارای اهلیت (توانایی قانونی) برای انجام معامله باشند.
رضایت: هر دو طرف باید با رضایت کامل و بدون اکراه به عقد بیع اقدام کنند.
مشروعیت: موضوع معامله باید قانونی و مشروع باشد.