نقدینگی به معنای مقدار پول و دارایی‌های قابل تبدیل به پول نقد در یک اقتصاد یا یک شخص است. به عبارت ساده‌تر، این مفهوم نشان می‌دهد که چقدر سریع می‌توانیم دارایی‌هایمان را به پول نقد تبدیل کنیم.
نکات کلیدی:
پول نقد: پول نقد (مثل سکه و اسکناس) بالاترین سطح نقدینگی را دارد، زیرا بلافاصله قابل استفاده است.
دارایی‌های نقدشونده: برخی دارایی‌ها مانند حساب‌های بانکی، اوراق بهادار (مثل سهام و اوراق قرضه) نیز به راحتی و سریع به پول نقد تبدیل می‌شوند. این دارایی‌ها نقدشوندگی بالایی دارند.
دارایی‌های غیرنقدی: دارایی‌هایی مانند املاک، ماشین‌ها یا اشیای قیمتی نقدشوندگی کمتری دارند، زیرا تبدیل آن‌ها به پول نقد زمان‌بر و پیچیده‌تر است.
اهمیت: نقدینگی برای افراد و شرکت‌ها بسیار مهم است، زیرا به آن‌ها این امکان را می‌دهد که به سرعت به نیازهای مالی خود پاسخ دهند. برای مثال، اگر یک شرکت به پول نقد نیاز داشته باشد تا هزینه‌های فوری را پرداخت کند، باید بتواند دارایی‌هایش را به سرعت به پول تبدیل کند.
در اقتصاد: در سطح کلان، نقدینگی در اقتصاد به توانایی مردم و شرکت‌ها برای خرید کالاها و خدمات اشاره دارد. اگر توان مالی در یک اقتصاد زیاد باشد، معمولاً به معنای رشد اقتصادی و رونق است.
