- برنامه‌ریزی شهری (Urban Planning): فرایند طراحی و مدیریت فضاهای شهری به‌گونه‌ای که به بهبود کیفیت زندگی، دسترسی به منابع، و پایداری زیست‌محیطی کمک کند.
- طرح‌های توسعه شهری (Urban Development Plans): نقشه‌هایی که برای هدایت توسعه و گسترش مناطق شهری طراحی می‌شوند و شامل مسائل مختلفی مانند مسکن، حمل‌ونقل، زیرساخت‌ها و فضاهای عمومی هستند.
- نظریه‌های برنامه‌ریزی شهری (Urban Planning Theories): مجموعه‌ای از مفاهیم و مدل‌ها برای درک و تحلیل مسائل شهری. مثال‌ها شامل نظریه‌های کارکردگرایی، نظریه‌های فضایی، و نظریه‌های انتقادی هستند.
- توسعه پایدار شهری (Sustainable Urban Development): برنامه‌ریزی شهری که به نحوی انجام می‌شود که نیازهای نسل حاضر را تأمین کند بدون اینکه توانایی نسل‌های آینده برای تأمین نیازهای خود را به خطر اندازد.
- فضاهای عمومی (Public Spaces): فضاهای مشترک در شهر که برای استفاده عمومی در نظر گرفته شده‌اند، مانند پارک‌ها، خیابان‌ها، میدان‌ها و فضاهای باز.
- مناطق مرکزی تجاری (Central Business District – CBD): مناطقی در شهر که به‌عنوان مراکز تجاری و اقتصادی اصلی شناخته می‌شوند و شامل دفاتر شرکت‌ها، فروشگاه‌ها و مراکز خرید هستند.
- تراکم جمعیتی (Population Density): تعداد افراد ساکن در یک واحد مساحت. این مفهوم در تحلیل‌های شهری برای برنامه‌ریزی حمل‌ونقل، خدمات شهری و استفاده از زمین کاربرد دارد.
- حمل‌ونقل شهری (Urban Transport): سیستم‌ها و زیرساخت‌هایی که برای جابجایی مردم و کالاها در شهر طراحی شده‌اند، شامل حمل‌ونقل عمومی، خودروهای شخصی، دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی.
- طرح‌های جامع شهری (Master Plans): نقشه‌های کلی و بلندمدت برای توسعه و گسترش شهری که تمام جنبه‌های فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی شهر را در نظر می‌گیرد.
- شهر هوشمند (Smart City): شهری که از فناوری‌های نوین و داده‌های دیجیتال برای بهبود عملکردهای شهری و ارتقاء کیفیت زندگی استفاده می‌کند.
- توسعه مسکن (Housing Development): فرآیند ساخت و تأمین مسکن برای جمعیت شهری، که شامل مسکن عمومی، مسکن اجتماعی و مسکن خصوصی می‌شود.
- پایداری زیست‌محیطی (Environmental Sustainability): توجه به حفاظت از محیط‌زیست و استفاده بهینه از منابع طبیعی در هنگام برنامه‌ریزی و توسعه شهری.
- بازآفرینی شهری (Urban Regeneration): فرآیند تجدید حیات یا احیای مناطق قدیمی یا رو به افول در شهر، که ممکن است شامل نوسازی ساختمان‌ها، بهبود زیرساخت‌ها و ارتقاء کیفیت زندگی باشد.
- دولت‌محلی (Local Government): نهادهای دولتی که مسئول مدیریت امور شهری و تصمیم‌گیری در سطح محلی هستند، مانند شهرداری‌ها.
- تحلیل فضای شهری (Spatial Analysis): بررسی و تحلیل توزیع فضایی فعالیت‌ها و منابع شهری با استفاده از ابزارهای مختلف مانند سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی (GIS).
- نواحی سکونت‌گاه‌های غیررسمی (Informal Settlements): مناطقی در شهرها که در آن‌ها خانه‌ها و بناها بدون مجوزهای قانونی ساخته می‌شوند و معمولاً از زیرساخت‌های مناسب و خدمات شهری بهره‌مند نیستند.
- اصلاحات شهری (Urban Reforms): تغییرات ساختاری و مدیریتی در فرآیندهای شهری که هدف آن بهبود شرایط زندگی شهری و دستیابی به توسعه پایدار است.
- برنامه‌ریزی حمل‌ونقل (Transport Planning): فرآیند طراحی و توسعه سیستم‌های حمل‌ونقل برای پاسخگویی به نیازهای جابجایی مردم و کالاها در مناطق شهری.
- شهرسازی (Urbanism): مطالعات و علوم مربوط به رشد، توسعه، و ساختار فضاهای شهری و تعاملات اجتماعی و فرهنگی در این فضاها.
- مناطق مسکونی مختلط (Mixed-use Development): توسعه شهری که در آن از فضاهای مختلف برای کاربری‌های متفاوت (مسکونی، تجاری، فرهنگی) در یک منطقه استفاده می‌شود.
- اقتصاد شهری (Urban Economics): مطالعه و تحلیل رفتار اقتصادی در مناطق شهری، که شامل بررسی فعالیت‌های اقتصادی، اشتغال، درآمد و توزیع منابع است.
- توانمندسازی اجتماعی (Social Empowerment): فرایند افزایش دسترسی مردم به منابع، اطلاعات و تصمیم‌گیری‌ها به‌گونه‌ای که کیفیت زندگی آن‌ها بهبود یابد.
- سیاست‌گذاری شهری (Urban Policy): مجموعه‌ای از تصمیمات و اقدامات دولتی که برای هدایت و تنظیم رشد و توسعه شهری طراحی می‌شوند.
- مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها (Corporate Social Responsibility - CSR): تعهدات و مسئولیت‌های اجتماعی شرکت‌ها در قبال تاثیرات اجتماعی و زیست‌محیطی فعالیت‌هایشان، که می‌تواند در پروژه‌های شهری نیز کاربرد داشته باشد.
- حریم‌سازی شهری (Urban Zoning): فرآیند تقسیم‌بندی فضای شهری به مناطق مختلف با کاربری‌های خاص (مسکونی، تجاری، صنعتی و غیره) به منظور بهینه‌سازی استفاده از زمین.
