دوست می‌تواند یکی از شخصیت‌های کلیدی در زندگی هر فرد باشد. صمیمیت به معنای ارادت، خلوص، دوستی و مهربانی است و دوست صمیمی منبعی از آرامش و نزدیکی است که افراد در مراحل مختلف زندگی خود این نوع رابطه را تجربه می‌کنند. نیاز به داشتن دوست صمیمی یک نیاز عمومی است؛ به همین دلیل افراد از دوران کودکی به دنبال راهکارها و مهارت‌هایی برای ایجاد دوستی‌های عمیق هستند. انسان‌ها از سنین پایین تلاش می‌کنند تا با افرادی خارج از دایره خانواده خود ارتباط برقرار کنند. در واقع، دوست صمیمی کسی است که با او ارتباط عاطفی و فکری نزدیکی دارید و او از اعضای خانواده شما نیست. زمانی می‌توانیم کسی را به عنوان دوست نزدیک خود بشناسیم که با او به صورت شفاف، صادق و مهربان رفتار کنیم و بتوانیم به او اعتماد کنیم. یکی از نکات کلیدی در دوستی این است که اگر از رفتار دوست خود ناراحت شدیم، بتوانیم در این باره با او صحبت کنیم و احساسات خود را بدون هیچ گونه سانسوری بیان کنیم. دوستان نزدیک اگر از یکدیگر دلخور شوند، با هم در مورد آن گفتگو می‌کنند و تلاش می‌کنند که یکدیگر را آزرده خاطر نکنند.
