گروه خونی

گروه‌های خونی به روشی برای دسته‌بندی خون‌ها بر اساس وجود یا عدم وجود آنتی‌بادی‌ها و آنتی‌ژن‌های ارثی در سطح گلبول‌های قرمز اشاره دارد. این آنتی‌ژن‌ها بسته به نوع سیستم گروه خونی می‌توانند شامل پروتئین‌ها، کربوهیدرات‌ها، گلیکوپروتئین‌ها یا گلیکولیپیدها باشند. برخی از این آنتی‌ژن‌ها همچنین در سطح دیگر سلول‌های بدن نیز یافت می‌شوند. تعدادی از آنتی‌ژن‌های موجود بر روی گلبول‌های قرمز می‌توانند تنها از یک الل خاص ناشی شوند و در مجموع یک سیستم گروه خونی را تشکیل دهند به عنوان مثال، آنتی‌ژن Rh می‌تواند تنها از یک الل در ژن RHCE به وجود آید. دو سیستم اصلی گروه خونی ABO و Rh هستند که بر اساس سیستم اول به گروه‌های خونی A، B، AB و O و بر اساس سیستم دوم به صورت + یا - طبقه‌بندی می‌شوند. این دو طبقه‌بندی پایه و اساس فرایند انتقال خون را تشکیل می‌دهند. گروه‌های خونی به صورت ارثی از هر دو والدین به دست می‌آیند. تا دسامبر ۲۰۲۲، انجمن بین‌المللی انتقال خون مجموعاً ۴۴ سیستم انسان را به رسمیت شناخته است. در سال ۱۹۰۱ میلادی، کارل لندشتاینر، ایمونولوژیست اتریشی، برای نخستین بار وجود آنتی‌ژن‌های گروه خونی را بر روی گلبول‌های قرمز و همچنین آنتی‌بادی‌هایی که علیه این آنتی‌ژن‌ها در سرم انسان وجود دارند، اثبات کرد. او متوجه شد که ترکیب شیمیایی موجود در خون افراد مختلف متفاوت است. لندشتاینر ابتدا گلبول‌های قرمز را از سرم جدا کرد و سپس به بررسی نتایج حاصل از ترکیب سرم و گلبول‌های قرمز افراد مختلف پرداخت. او دریافت که سرم برخی افراد می‌تواند گلبول‌های قرمز دیگران را آگلوتینه کند، اما این اثر بر روی گلبول‌های قرمز همه افراد یکسان نیست. در تحلیل نتایج، او به این نتیجه رسید که می‌توان افراد را بر اساس گروه‌های خونی به دسته‌های مختلف تقسیم کرد.